Janske’s laatste wens

Ik ben Janske, 55 jaar oud en moeder van twee dochters en een stiefdochter. Ik ben altijd super sportief geweest. Heb stad en land afgefietst, gevoetbald en gevolleybald.
Mijn hobby’s zijn talloos. Ik speel trompet, schrijf graag stukjes en dans dat het een lieve lust is. Maar bovenal is mijn grootste liefhebberij mijn gezin en alle lieve hechte vrienden waar ik graag intense tijden mee beleef. 
Ik zeg altijd: “Of ik maak plezier of heb goede gesprekken.”

Door een rare pijnklacht van niet meer dan 20 minuten ben ik in oktober naar het ziekenhuis gegaan. De radioloog zag daar iets in de kop van de alvleesklier.  (“Dat is een hele knappe radioloog geweest” zei mijn chirurg even later)
Vervolgens hebben ze drie maanden moeten zoeken naar wat voor tumor het was. 
Ze kwamen uit op een laaggradige kwaadaardige tumor. 
We waren er snel en op tijd bij. 
Het enige nadeel was dat er een hele grote operatie voor nodig was. 
De zogenaamde Whipple operatie. 
Bij het pathologisch rapport waar ze onderzoek deden naar de verwijderde kop van de alvleesklier, 12-vingerige darm en de galblaas, vonden ze een tweede soort kanker, namelijk galblaaskanker. 
Er volgde een MRI en een leveroperatie om te kijken of de galblaaskanker was uitgezaaid. 
Het was allemaal schoon. Mijn herstel kon beginnen. We waren positief. Ik had heel veel geluk gehad bij deze toevalsbevindingen. 
We zouden terug kijken op een zware periode maar alles overleven. 

Dat was mijn perspectief tot drie weken geleden. 
Want helaas kwamen ze er door een verstopping achter dat de galblaaskanker is uitgezaaid onder mijn lever, op en tussen mijn darmen en op mijn buikvlies. Dus nu moet ik ineens afscheid gaan nemen van mijn geweldige gezin en lieve vrienden.

Tijdens mijn operaties moest ik een ‘good place’ inbeelden, net voordat ik in narcose werd gebracht. En dan dacht ik altijd aan het concert in Paradiso van de Amsterdam Klezmer Band. Want ik ben een enorme liefhebber van Klezmer muziek. 
Toen ik hoorde dat ik dood zou gaan wist ik één ding gelijk: ik wil nog dansen en shinen. 
En dat op een feest met al mijn geliefden. 

Ik vind het geweldig dat mijn kinderen en vrienden dat helemaal hebben georganiseerd zonder dat ik daar iets voor heb moeten doen. En wat schetst mijn verbazing, mijn kinderen hebben de Amsterdam Klezmer Band weten te strikken. 
En ze hebben daarbij heel veel hulp gekregen van No Guts No Glory. 
Het is echt een droom die uitkomt.  
Wat ongelooflijk dat die grote band op mijn afscheidsfeestje komt spelen. En gelukkig hebben we nu dus ook geen financiële zorgen. Dat dankzij de stichting. Ik heb er dan ook geen woorden voor dat dit gewoon gebeurt.

Zoiets onbaatzuchtigs is een heel mooi cadeau. Ook zo bijzonder dat de kinderen hierdoor een hele positieve vibe hebben gekregen. Er zijn wel lieve en aardige mensen die je zomaar willen helpen.

Ik ben ontzettend dankbaar dat No Guts No Glory ons heeft geholpen met deze wens. Wat geweldig dat er mensen zijn die zo nobel en vrijgevig zijn. Ik had hier nooit van kunnen dromen. Wie wil dit nou niet? Mijn droom komt nu uit. Misschien schud ik ze wel de hand!

Lieve Janske, we weten wel zeker dat ze jou de hand gaan schudden!
We gunnen het je enorm om nog één keer te kunnen dansen, shinen en te genieten van jouw lievelingsmuziek. Samen met iedereen die belangrijk voor je is.
We hopen dat het prachtig mag zijn.

Help jij mee om muzikale wensen uit te laten komen?
Dank je wel, ook namens onze begunstigden.