Egbert loopt naar Rome, dag 44!

Chatillon-Pont Saint Martin, via Saint Vincent, Montjovet, Issonge, Hone en Donnas, 33 kilometer.

Onze pelgrim wilde vanochtend eens flink uitslapen maar de kerkklokken begonnen om 06.00 duidelijk te maken dat ze recht boven zijn slaapkamer hingen. Na de uitdaging van douche versus toilet overwonnen te hebben ging hij om 06.30 op pad. De eerste 15 kilometer liep door de bergen. Hij kwam via Fort de Bard, een prachtige plek. Egbert heeft gevraagd een foto op Google te zoeken omdat hij het graag wil delen maar vandaag geen wifi heeft dus geen eigen foto kan sturen:

In Saint Martin aangekomen liep Egbert een kroeg in om te checken of hij hier vanavond de wedstrijd Barcelona-Chelsea kan kijken. Hij raakte in gesprek met een man die razend enthousiast werd toen hij erachter kwam dat Egbert uit Nederland komt. Meneer is namelijk een professioneel gokker en gokt veel op wedstrijden uit de Nederlandse eerste divisie. Daar wint hij veel geld mee, want zo vertelde hij: die hele divisie is doorgestoken kaart en hij heeft ‘contacten’ die hem de juiste scores doorgeven. Toen de man hoorde waar Egbert vannacht slaapt stond hij erop hem naar die plek te brengen. Het was namelijk super gevaarlijk, onverantwoord en veel te ver om dat stuk te lopen. Het bleek om een mini heuveltje achter de kroeg te gaan, Egbert had er in 5 minuten naartoe kunnen lopen.

Egbert slaapt vanavond in een ruimte naast een bocce hal. Dit is een soort Italiaanse versie van Jeu des boules en zeer populair in deze streek. Hij deelt zijn kamer met Annuar. Een jongen van 16 die een tijd geleden op een boot uit libië is gevlucht. Hij zit daar zonder familie. Hij mag daar slapen en als tegenprestatie verzorgt hij de bocce banen. Annuar heeft werkelijk helemaal niks. Enkel het shirt en de korte broek dat hij draagt. Egbert heeft hem een trui gegeven en gevraagd of hij nog iets voor hem kon doen. Cola wilde hij graag, meer vroeg hij niet. Een groepje bejaarde mannen dat dagelijks naar de bocce hal komt heeft een potje gemaakt waar ze geld in stoppen zodat Annuar kan eten. Hij houdt dan dagelijks een klein beetje over en dat spaart Annuar zodat hij over een tijd wat kleren kan kopen.

Dit verhaal heeft Egbert erg geraakt. Hij dacht aan de momenten tijdens deze reis waarin hij soms een beetje baalt dat hij nu moet leven van weinig. Vandaag realiseerde hij zich dat hij die keuze heeft en ook bewust heeft gemaakt en dat hij morgen in ieder geval weer verder kan. Annuar zit vast in Saint Martin, voornamelijk in de bocce hal, in afwachting of hij mag blijven in Italië, afhankelijk van de goedheid van andere mensen want hij wil graag werken maar dit mag hij niet als vluchteling. Egbert heeft afgesproken contact te gaan houden met Annuar.

Terwijl ik dit schrijf stuurt Egbert een sms dat hij Annuar vanavond mee uit gaat nemen. Ze gaan nu samen naar de kroeg om de voetbalwedstrijd te kijken. Dat is mooi. Veel plezier!